ارتباط راهبردهای مقابله ای و مذهب گرایی با رضایت مندی زندگی سالمندان ساکن در سرای سالمندان اهواز

اهداف: این مطالعه با هدف بررسی ارتباط راهبردهای مقابله ای و مذهب گرایی با رضایت مندی زندگی در سالمندان ساکن در سرای سالمندی اهواز انجام شد . مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است که در سال 1392 روی 100 نفر سالمند (64 مرد و 36 زن) ساکن در خانه های سالمندی در شهرستان اهواز انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسش نامه راهبردهای مقابله با موقعیت های تنش زا، جهت گیری مذهبی آلپورت و راس و مقیاس رضایت از زندگی استفاده شد که دارای روایی و پایایی مناسبی است. معیارهای ورود به این مطالعه عبارت بود از: درک زبان فارسی، نداشتن دمانس، تمایل به شرکت در پژوهش و دارابودن حداقل 60 سال سن یا بالاتر. معیارهای خروج از این مطالعه را داشتن اختلالات جسمانی یا روان پزشکی که منجر به افسردگی شدید یا اضطراب در سالمند شود، دمانس و عدم درک زبان فارسی تشکیل می داد. برای تحلیل داده ها از نسخه 19 نرم افزار spss، آزمون های آماری تحلیل واریانس یک راهه، رگرسیون چندمتغیره و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.  یافته ها: بررسی های این مطالعه نشان داد که بین مذهب گرایی و راهبردهای مقابله ای با رضایت مندی زندگی سالمندان ارتباط معنی داری وجود دارد (0/003=p). نتیجه گیری: راهبردهای مقابله ای و مذهب گرایی به طور معنی داری قادر است، رضایت مندی زندگی سالمندان را پیش بینی کند. یافته های این پژوهش می تواند به مسئولین خانه سالمندان کمک نماید تا با تقویت آموزه های مذهبی و ارائه راهبردهای مقابله ای رضایت مندی از زندگی را در سالمندان افزایش دهند و از طریق راهنمایی سالمندان در انتخاب راهکارهای مؤثرتر برای تطابق با عوامل استرس زا و مشکلات همراه کهولت سن، به رضایت از زندگی این افراد کمک نمایند.